പ്രണയം തോന്നുകയാണ്,
മനുഷ്യനോടല്ല എല്ലാം മറക്കാൻ കഴിയുന്ന ആത്മഹത്യയോട്.
ഈ നിമിഷം വരെ എനിക്ക് പ്രണയം മറ്റൊന്നിനോടായിരുന്നു, എൻറെ പാറുവിനോട്. അല്ല, എൻറെയല്ല, മാറ്റാരുടെയോ ആവാൻ കൊതിക്കുന്ന എൻറെതെന്നു ഞാൻ തെറ്റിദ്ധരിച്ച പാറുവിനോട്.
ഈ രാത്രിയിൽ എനിക്ക് തിരിച്ചറിവുണ്ടാവുകയാണ്, എത്രത്തോളം മൂടപ്പെട്ട മനസുമായാണ് ഞാൻ ജീവിച്ചിരുന്നതെന്ന്, യാധിസ്ഥിതികമല്ലാത്ത ചിന്തകളെ പേറിയാണ് ഈ ജീവിതം ജീവിച്ചു തീർക്കുന്നതെന്ന്. ഒരു മാറ്റം അതെനി എളുപ്പമല്ല, പകരം ചെയാൻ കഴിയുന്നത്‌ ഒരു സ്ത്രീയോടും അടുക്കാതിരിക്കുക എന്ന് മാത്രം.
പാറു, എനിക്ക് നിന്നോട് വല്ലാത്തൊരു ഇഷ്ടമാണ്.
"മറ്റൊരു പുരുഷനെ എൻറെ സാഹചര്യം, അല്ലെങ്കിൽ ഏകാന്തതയിൽ നിന്നും ഒളിച്ചോടാൻ എനിക്ക് പ്രണയിക്കേണ്ടി വന്നു. ലഹരിയിൽ ഭോധമില്ലാതെ വീണു കിടക്കുമ്പോൾ എൻറെ കന്യകാത്വം നഷ്ടപെട്ടു, എൻറെ ഭൂതകാലത്തെ എനിക്ക് മായ്ച്ചു കളയാൻ സാധിക്കില്ല, നിനക്ക് തീരുമാനിക്കാം എന്നെ നിൻറെ ജീവിതത്തിൻറെ ഭാഗമാക്കണോ വേണ്ടയോ എന്ന്."
നിൻറെ ശരീരമല്ല ഞാൻ പ്രണയിച്ചത്, വാക്കുകൾ കൊണ്ട് അതിനെ വിശധീകരിക്കുക അസാധ്യം.
എങ്കിലും ഭൂതകാതിൻറെ പരിശുദ്ധി നോക്കി സ്ത്രീയുടെ മാനത്തിന് വിലപറയുന്ന പുരുഷനെ നീ എന്നിൽ കണ്ടുവെന്നത് എന്നിൽ അത്ഭുതം ഉളവാക്കുന്നു.
"എന്നിട്ടും, എൻറെ ഭൂതകാലത്തെ വീണ്ടും വീണ്ടും എൻറെ മുന്നിൽ വലിചിട്ട് നീ രസിക്കുന്നു.
ഞാൻ ആവർത്തിക്കുന്നു, ജീവിതത്തോടുള്ള നിരാശയിൽ എനിക്ക് പറ്റിയ തെറ്റായിരുന്നു ആ പ്രണയം. ഇന്ന് ഞാൻ സന്തോഷവതിയാണ് വരും വരായ്കകൾ ചിന്തിക്കാതെ നിൻറെ കൂടെ ജീവിച്ചു തീർക്കുമ്പോൾ, നിന്നെ പ്രണയിക്കുന്ന ഓരോ നിമിഷവും, തുറക്കാത്ത പുസ്തക താളിലെ സുഗന്ധം പോലെ ഞാൻ പരിശുദ്ധമായി മാറുകയാണ്. "
പ്രിയപ്പെട്ടവളുടെ, ഭൂതകാല ചരിത്രം തിരഞ്ഞു അതിലെ കാമ കേളികളെ തിരഞ്ഞുപിടിച്ച് സങ്ങൽപ്പതിൽ അതിനെ ചിത്രീകരിച്ചു സ്വയം ഭോഗിച് കാമം തീര്ക്കേണ്ടി വന്ന വൃത്തികെട്ട ഒരു പുരുഷനാണ് ഞാൻ,
ഏതൊക്കെയോ വൃത്തികെട്ട നിമിഷങ്ങളിൽ നിൻറെ ഭൂതകാലം നിന്നോടുള്ള പ്രണയത്തിൻറെ ഒഴുക്കിൻറെ മേൽ തടസ്സം സൃഷ്ടിക്കുന്നു,
നിന്നോളം ഞാൻ മറ്റൊന്നിനെയും കൊതിച്ചിട്ടില്ല, എങ്കിൽ കൂടിയും എൻറെ ഉള്ളിൽ എന്തൊക്കെയോ ഭയങ്ങൾ ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്നുണ്ട്.
"കഴിഞ്ഞ പ്രണയത്തെ പോലെ വലിച്ചെറിഞ്ഞു, നിന്നിൽ നിന്ന് ഞാൻ അകന്നു പോകുമോ എന്ന് നീ ഭയപ്പെടുന്നു."
ചിലപ്പോൾ, അങ്ങനെയാവാം.
നിരാശയുടെ മേൽനിന്നും നിൻറെ ഒളിച്ചോട്ടമാണ് കഴിഞ്ഞു പോയ പ്രണയമെങ്കിൽ, ആ തെറ്റ് നീ പൂർണമായും മറക്കെണ്ടാതുണ്ട്.
എങ്കിലും അതേ കാലത്തെ കലാലയ ജീവിതത്തെ കുറിച്ചൊക്കെ നീ വർണിക്കുമ്പോൾ, അതിലോന്നും നിരാശയോടെ ജീവിച്ചിരുന്ന ഒരു സ്ത്രീയെ കണ്ടെത്താൻ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല, ശോഭനമായ ഭാവത്തോടെ തുള്ളി ചാടി നടക്കുന്ന ഒരു കൌമാരകാരി മാത്രമാണ് നിൻറെ വർണനകളിൽ എൻറെ മുന്നിലേക്ക് തെളിഞ്ഞു വന്നത്.
എന്നിട്ടും നീ പറയുന്നു, നിരാശയുടെ പടുകുഴികളിൽ നിന്നും രെക്ഷപ്പെടാൻ നീ കണ്ടെത്തിയ മർഗമായിരുന്നു ആ പ്രണയം എന്ന്.
"ആ പ്രണയം എനിക്കൊരിക്കലും തെറ്റായി തോന്നിയിരുന്നില്ല, എനിക്ക് എത്രത്തോളം ഉയരാനും താഴാനും പറ്റുമെന്ന് ഞാൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞത് ആ പ്രണയത്തിലായിരുന്നു. ഒന്നുമല്ലാതിരുന്ന എനിക്ക് പല അനുഭവങ്ങളും നൽകിയത് അതേ പ്രണയമായിരുന്നു. ആ പുരുഷ ൻറെ നിർഭന്തത്തിനു മുന്നിൽ എനിക്ക് നഗ്നമാവേണ്ടി വന്നു, ശരീരം പങ്കുവേക്കേണ്ടി വന്നു. അതൊന്നും എനിക്കൊരിക്കലും തെറ്റായി കാണാൻ കഴിയില്ല,
സന്തുഷ്ടമായ ഒരു പ്രണയം തന്നെയായിരുന്നു അത്. എൻറെ ജീവിതമാണിത്, അത് ഞാൻ ഇങ്ങനെയൊക്കെ ജീവിച്ചു തീർക്കും അൽപ്പം പോലും നിരാശയില്ലാതെ, എൻറെ ആദ്യ പ്രണയമേ, നിനക്ക് നന്ദി!
നിങ്ങൾക്കെന്നെ വിശ്വസിക്കാം വിശ്വസിക്കാതിരിക്കാം,"
നിൻറെ ഓരോ വാക്കുകളും എൻറെ ഹൃദയം കീറിമുറിച്ചുകൊണ്ട് കടന്നു പോവുകയാണ്.
നിൻറെ ഓരോ വാക്കുകളും വിഭിന്നമായി മാറുകയാണ്.
നിൻറെ ഓരോ വാക്കുകളും എന്നോടുള്ള പ്രണയത്തിൻറെ ആഴം പരിശോധിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു.
നിൻറെ ഓരോ വാക്കുകളും എന്നിൽ സംശയത്തിന്റെ കണികകൾ പാകുന്നു.
നിൻറെ ഓരോ വാക്കുകളും എന്നിൽ ഭയപ്പാടുകൾ സൃഷ്ടിക്കുന്നു.
പ്രിയപ്പെട്ടവളെ,
എനിക്കിപ്പോൾ നിന്നോട് പ്രണയമില്ല, ആ പ്രണയം നീ വാക്കുകൾ കൊണ്ട് കുത്തികീറിയ ഹൃദയം വഴി പുറത്തേക്ക് പോയിരിക്കുന്നു.
ഇന്നെനിക്ക് പ്രണയം ആത്മഹത്യയോടാണ്, ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ആത്മഹത്യചെയാൻ ഒരവസരം ഞാൻ കാത്തിരിക്കുകയാണ്.
എങ്കിലും പുരുഷാ, നിൻറെ മനസ്സും വികാരവും മാത്രമാണ് നിൻറെ ബലഹീനത എന്ന് നീ തിരിച്ചറിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ - സ്ത്രീക്കും, മരണത്തിനും മുന്നിൽ തോറ്റു കൊടുക്കാതെ ഈ ജീവിതം ജീവിച്ചു തീർക്കാമായിരുന്നില്ലേ.
മനുഷ്യനോടല്ല എല്ലാം മറക്കാൻ കഴിയുന്ന ആത്മഹത്യയോട്.
ഈ നിമിഷം വരെ എനിക്ക് പ്രണയം മറ്റൊന്നിനോടായിരുന്നു, എൻറെ പാറുവിനോട്. അല്ല, എൻറെയല്ല, മാറ്റാരുടെയോ ആവാൻ കൊതിക്കുന്ന എൻറെതെന്നു ഞാൻ തെറ്റിദ്ധരിച്ച പാറുവിനോട്.
ഈ രാത്രിയിൽ എനിക്ക് തിരിച്ചറിവുണ്ടാവുകയാണ്, എത്രത്തോളം മൂടപ്പെട്ട മനസുമായാണ് ഞാൻ ജീവിച്ചിരുന്നതെന്ന്, യാധിസ്ഥിതികമല്ലാത്ത ചിന്തകളെ പേറിയാണ് ഈ ജീവിതം ജീവിച്ചു തീർക്കുന്നതെന്ന്. ഒരു മാറ്റം അതെനി എളുപ്പമല്ല, പകരം ചെയാൻ കഴിയുന്നത്‌ ഒരു സ്ത്രീയോടും അടുക്കാതിരിക്കുക എന്ന് മാത്രം.
പാറു, എനിക്ക് നിന്നോട് വല്ലാത്തൊരു ഇഷ്ടമാണ്.
"മറ്റൊരു പുരുഷനെ എൻറെ സാഹചര്യം, അല്ലെങ്കിൽ ഏകാന്തതയിൽ നിന്നും ഒളിച്ചോടാൻ എനിക്ക് പ്രണയിക്കേണ്ടി വന്നു. ലഹരിയിൽ ഭോധമില്ലാതെ വീണു കിടക്കുമ്പോൾ എൻറെ കന്യകാത്വം നഷ്ടപെട്ടു, എൻറെ ഭൂതകാലത്തെ എനിക്ക് മായ്ച്ചു കളയാൻ സാധിക്കില്ല, നിനക്ക് തീരുമാനിക്കാം എന്നെ നിൻറെ ജീവിതത്തിൻറെ ഭാഗമാക്കണോ വേണ്ടയോ എന്ന്."
നിൻറെ ശരീരമല്ല ഞാൻ പ്രണയിച്ചത്, വാക്കുകൾ കൊണ്ട് അതിനെ വിശധീകരിക്കുക അസാധ്യം.
എങ്കിലും ഭൂതകാതിൻറെ പരിശുദ്ധി നോക്കി സ്ത്രീയുടെ മാനത്തിന് വിലപറയുന്ന പുരുഷനെ നീ എന്നിൽ കണ്ടുവെന്നത് എന്നിൽ അത്ഭുതം ഉളവാക്കുന്നു.
"എന്നിട്ടും, എൻറെ ഭൂതകാലത്തെ വീണ്ടും വീണ്ടും എൻറെ മുന്നിൽ വലിചിട്ട് നീ രസിക്കുന്നു.
ഞാൻ ആവർത്തിക്കുന്നു, ജീവിതത്തോടുള്ള നിരാശയിൽ എനിക്ക് പറ്റിയ തെറ്റായിരുന്നു ആ പ്രണയം. ഇന്ന് ഞാൻ സന്തോഷവതിയാണ് വരും വരായ്കകൾ ചിന്തിക്കാതെ നിൻറെ കൂടെ ജീവിച്ചു തീർക്കുമ്പോൾ, നിന്നെ പ്രണയിക്കുന്ന ഓരോ നിമിഷവും, തുറക്കാത്ത പുസ്തക താളിലെ സുഗന്ധം പോലെ ഞാൻ പരിശുദ്ധമായി മാറുകയാണ്. "
പ്രിയപ്പെട്ടവളുടെ, ഭൂതകാല ചരിത്രം തിരഞ്ഞു അതിലെ കാമ കേളികളെ തിരഞ്ഞുപിടിച്ച് സങ്ങൽപ്പതിൽ അതിനെ ചിത്രീകരിച്ചു സ്വയം ഭോഗിച് കാമം തീര്ക്കേണ്ടി വന്ന വൃത്തികെട്ട ഒരു പുരുഷനാണ് ഞാൻ,
ഏതൊക്കെയോ വൃത്തികെട്ട നിമിഷങ്ങളിൽ നിൻറെ ഭൂതകാലം നിന്നോടുള്ള പ്രണയത്തിൻറെ ഒഴുക്കിൻറെ മേൽ തടസ്സം സൃഷ്ടിക്കുന്നു,
നിന്നോളം ഞാൻ മറ്റൊന്നിനെയും കൊതിച്ചിട്ടില്ല, എങ്കിൽ കൂടിയും എൻറെ ഉള്ളിൽ എന്തൊക്കെയോ ഭയങ്ങൾ ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്നുണ്ട്.
"കഴിഞ്ഞ പ്രണയത്തെ പോലെ വലിച്ചെറിഞ്ഞു, നിന്നിൽ നിന്ന് ഞാൻ അകന്നു പോകുമോ എന്ന് നീ ഭയപ്പെടുന്നു."
ചിലപ്പോൾ, അങ്ങനെയാവാം.
നിരാശയുടെ മേൽനിന്നും നിൻറെ ഒളിച്ചോട്ടമാണ് കഴിഞ്ഞു പോയ പ്രണയമെങ്കിൽ, ആ തെറ്റ് നീ പൂർണമായും മറക്കെണ്ടാതുണ്ട്.
എങ്കിലും അതേ കാലത്തെ കലാലയ ജീവിതത്തെ കുറിച്ചൊക്കെ നീ വർണിക്കുമ്പോൾ, അതിലോന്നും നിരാശയോടെ ജീവിച്ചിരുന്ന ഒരു സ്ത്രീയെ കണ്ടെത്താൻ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല, ശോഭനമായ ഭാവത്തോടെ തുള്ളി ചാടി നടക്കുന്ന ഒരു കൌമാരകാരി മാത്രമാണ് നിൻറെ വർണനകളിൽ എൻറെ മുന്നിലേക്ക് തെളിഞ്ഞു വന്നത്.
എന്നിട്ടും നീ പറയുന്നു, നിരാശയുടെ പടുകുഴികളിൽ നിന്നും രെക്ഷപ്പെടാൻ നീ കണ്ടെത്തിയ മർഗമായിരുന്നു ആ പ്രണയം എന്ന്.
"ആ പ്രണയം എനിക്കൊരിക്കലും തെറ്റായി തോന്നിയിരുന്നില്ല, എനിക്ക് എത്രത്തോളം ഉയരാനും താഴാനും പറ്റുമെന്ന് ഞാൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞത് ആ പ്രണയത്തിലായിരുന്നു. ഒന്നുമല്ലാതിരുന്ന എനിക്ക് പല അനുഭവങ്ങളും നൽകിയത് അതേ പ്രണയമായിരുന്നു. ആ പുരുഷ ൻറെ നിർഭന്തത്തിനു മുന്നിൽ എനിക്ക് നഗ്നമാവേണ്ടി വന്നു, ശരീരം പങ്കുവേക്കേണ്ടി വന്നു. അതൊന്നും എനിക്കൊരിക്കലും തെറ്റായി കാണാൻ കഴിയില്ല,
സന്തുഷ്ടമായ ഒരു പ്രണയം തന്നെയായിരുന്നു അത്. എൻറെ ജീവിതമാണിത്, അത് ഞാൻ ഇങ്ങനെയൊക്കെ ജീവിച്ചു തീർക്കും അൽപ്പം പോലും നിരാശയില്ലാതെ, എൻറെ ആദ്യ പ്രണയമേ, നിനക്ക് നന്ദി!
നിങ്ങൾക്കെന്നെ വിശ്വസിക്കാം വിശ്വസിക്കാതിരിക്കാം,"
നിൻറെ ഓരോ വാക്കുകളും എൻറെ ഹൃദയം കീറിമുറിച്ചുകൊണ്ട് കടന്നു പോവുകയാണ്.
നിൻറെ ഓരോ വാക്കുകളും വിഭിന്നമായി മാറുകയാണ്.
നിൻറെ ഓരോ വാക്കുകളും എന്നോടുള്ള പ്രണയത്തിൻറെ ആഴം പരിശോധിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു.
നിൻറെ ഓരോ വാക്കുകളും എന്നിൽ സംശയത്തിന്റെ കണികകൾ പാകുന്നു.
നിൻറെ ഓരോ വാക്കുകളും എന്നിൽ ഭയപ്പാടുകൾ സൃഷ്ടിക്കുന്നു.
പ്രിയപ്പെട്ടവളെ,
എനിക്കിപ്പോൾ നിന്നോട് പ്രണയമില്ല, ആ പ്രണയം നീ വാക്കുകൾ കൊണ്ട് കുത്തികീറിയ ഹൃദയം വഴി പുറത്തേക്ക് പോയിരിക്കുന്നു.
ഇന്നെനിക്ക് പ്രണയം ആത്മഹത്യയോടാണ്, ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ആത്മഹത്യചെയാൻ ഒരവസരം ഞാൻ കാത്തിരിക്കുകയാണ്.
എങ്കിലും പുരുഷാ, നിൻറെ മനസ്സും വികാരവും മാത്രമാണ് നിൻറെ ബലഹീനത എന്ന് നീ തിരിച്ചറിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ - സ്ത്രീക്കും, മരണത്തിനും മുന്നിൽ തോറ്റു കൊടുക്കാതെ ഈ ജീവിതം ജീവിച്ചു തീർക്കാമായിരുന്നില്ലേ.
