നീയുണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ

തോന്നുകയാണല്ലോ പെണ്ണേ നീയുണ്ടായിന്നെങ്കിലെന്ന്.
മുല്ലക്കൊടിനാട്ടിലെ വയലുകൾക്കും,
പുഴക്കരയിലെ കതിരുകൾക്കും
തിരികൾ തെളിയാത്ത കാവിലെ വള്ളികൾക്കും,
തൊണ്ടച്ചനും, കോമരങ്ങൾക്കും,
അമ്പലപ്പറമ്പിലെ അരയാലുകൾക്കും,
ഏഴിമലയിലെ തെയ്യങ്ങൾക്കും,
തോന്നാറുണ്ട് തീയത്തിയെ, നീയുണ്ടായിന്നെങ്കിലെന്ന്.

അർത്ഥമില്ലാത്ത പ്രണയത്തിന്റെ തടവറയിൽ ശ്വാസം മുട്ടുമ്പോൾ
പെണ്ണേ, തീയത്തിയെ,
എനിക്കും തോന്നുവാണല്ലോ നീയുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലെന്ന്.

കത്തിയമർന്ന കാടുകൾക്കും,
ചുടുകാട്ടിലെ കരിഞ്ഞുണങ്ങാത്ത കാഞ്ഞരത്തിനും
പാലമരത്തിനും മാത്രമാണല്ലോ ഇന്നു നീ.

എങ്കിലും,
തോന്നുകയാണല്ലോ പെണ്ണേ എൻ തീയത്തിയെ

No comments:

Post a Comment

വായിച്ചതിനു നന്ട്രി