ഓരോ മാസവും കിട്ടുന്ന പണം മുഴുവൻ ബാറുകളിലും വേശ്യകൾക്കുമായി വീതിച്ചു നൽകി പ്രവാസ ജീവിതം അവൻ ശരിക്കും ആഗോഷിക്കുകയായിരുന്നു. കയ്യിൽ പണം ഒരുപാട് കയറി ഇറങ്ങുമ്പോൾ വന്ന വഴി മറന്നു കൊണ്ട് അവൻ മുന്ദിയ ബാറുകളിലെയും വേശ്യ തെരുവുകളിലെയും സ്ഥിരം സന്ദർശകനായി.
ഒടുവിൽ ലഹരിയിൽ ഏതോ ഒരു വണ്ടിയുടെ അടിയിൽപെട്ടു അവനിൽ നിന്നും വേർപെട്ട ഹൃദയം അവസാന നിമിഷം പറയുന്നത് തൊട്ടടുത്ത ബാറിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി വന്ന ഞാൻ കേൾക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
"അന്ന് ജോലി കിട്ടി ഇവിടേയ്ക്ക് വരുമ്പോൾ കാശിനു വേണ്ടി പണയം വെച്ച അച്ഛന്റെ ഓർമ്മയ്ക്കായി അമ്മ പൊന്ന് പോലെ കാത്തു വച്ച ആ താലിമാല നിനക്ക് എടുത്തു തരാമായിരുന്നില്ലേ...
അതും തികയാതെ വന്നപ്പോൾ ഉളുക്കിയ കാലുമായി അഞ്ചു കിലോമീറ്റർ ദിവസവും നടന്ന് വയലിൽ ചുട്ടു പൊള്ളുന്ന ചൂടിൽ ചോര വറ്റിക്കുകയും, അതെ ക്ഷീണത്തിൽ രാത്രി വീട്ടിൽ ഉറക്കമില്ലാതെ തയ്യൽ മെഷീൻ ചവിട്ടിയും നിന്നെ ഇ പ്രവാസലോകത്തേക്ക് എത്തിച്ചപ്പോൾ അതിലും വലിയ സ്നേഹം നീ ഈ ബാറുകളിൽ കണ്ടെത്തിയോ?
ലീവിന് നാട്ടിലേക്ക് വരുമ്പോൾ, സുഹ്ർത്തുക്കൾക്ക്‌ വിലകൂടിയ മദ്യം വാങ്ങി ബാഗിൽ വെയ്ക്കുമ്പോഴും ഇതെന്റെ അമ്മയ്ക്ക് എന്ന് പറഞ്ഞു നിനക്ക് എന്തെങ്കിലും ഒക്കെ വാങ്ങി, നിന്റെ അമ്മ ഒന്നും പ്രതീക്ഷിച്ചിട്ടല്ല, ഒരു കപട സ്നേഹമെങ്കിലും കാണിച്ചുകൂടായിരുന്നോ..
തിരിച്ചു പോരുമ്പോൾ കഷ്ടപെട്ട് ഉണ്ടാക്കിയ പലഹാരങ്ങൾ മുഴുവൻ നീ ബാഗിൽ വയ്ക്കുമ്പോഴും, മാഹിയിലെ ബാറുകളിൽ ആരൊക്കെയോ അതും കാത്ത് നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു അല്ലെ... "
പക്ഷെ യാദ്രശ്ചികം എന്ന് പറയട്ടെ.. അമ്മ ശ്വാസംമുട്ടലിനോട് മല്ലടിച്ച് അവസാന ശ്വാസം വലിക്കുമ്പോൾ, അവനവിടെ ഒരു മുഴു ബോട്ടിൽ മദ്യം തീർത്ത് ഏതോ ഡാൻസ് ബാറിൽ തന്നോടുതന്നെ മല്ലടിക്കുകയായിരുന്നു.
അമ്മ മരിച്ചത് പോലും അവൻ അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല.. സ്നേഹം കൊണ്ട് അമ്മയെ തോല്പ്പിക്കാൻ ആവില്ലെന്ന് അവസാന ശ്വാസം മുകളിലോട്ടെടുക്കൊമ്പോൾ അവനു മനസ്സിലായി കാണണം അതുകൊണ്ടായിരിക്കാം അവൻ ചിരിച്ചത്, പെയ്തൊഴിഞ്ഞ മഴപോലെ !
തൊട്ടടുത്ത്‌ നിന്നും ഇതൊക്കെ നോക്കി കാണുമ്പോൾ എൻറെ തലയിൽ ഞാൻ കയറ്റിവെച്ച ലഹരി മുഴുവൻ ഇറങ്ങി കഴിഞ്ഞിരുന്നു. കയ്യും കാലുമൊക്കെ ഒരു പോലെ വിറയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു, അമ്മയെ ഒരു നിമിഷമെങ്കിലും ഞാൻ മനസ്സിൽ ഓർത്തത്‌ കൊണ്ടാവണം ഇതൊക്കെ കണ്ട് ഞാൻ കരഞ്ഞു പോയത്.
എനിക്ക് സമയം വയ്കിയിട്ടില്ല, എൻറെ അമ്മയുടെ അടുത്ത് കുറച്ചു സമയം ഇരിക്കണം, ചെയ്തു പോയ തെറ്റുകൾക്കൊക്കെ ആ കയ് പിടിച്ച മാപ്പ് പറയണം.
എന്നെ ഞാനാക്കിയ ഒരുപാട് മനുഷ്യ ജീവനുകൾ അവിടെ എന്നിൽ നിന്നും ഒന്നും പ്രതീക്ഷിക്കാതെ കഷ്ട പെടുമ്പോൾ, പണം അല്ല വലുത് എന്ന് ഞാൻ തിരിച്ചറിയേണ്ടിയിരിക്കുന്നു.
അമ്മെ മാപ്പ്, പനതിനായുള്ള നെട്ടോട്ടത്തിനിടയിൽ ലഹരി തലയ്ക്കു പിടിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ മറന്നു പലതും. മാപ്പ്.
ഒടുവിൽ ലഹരിയിൽ ഏതോ ഒരു വണ്ടിയുടെ അടിയിൽപെട്ടു അവനിൽ നിന്നും വേർപെട്ട ഹൃദയം അവസാന നിമിഷം പറയുന്നത് തൊട്ടടുത്ത ബാറിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി വന്ന ഞാൻ കേൾക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
"അന്ന് ജോലി കിട്ടി ഇവിടേയ്ക്ക് വരുമ്പോൾ കാശിനു വേണ്ടി പണയം വെച്ച അച്ഛന്റെ ഓർമ്മയ്ക്കായി അമ്മ പൊന്ന് പോലെ കാത്തു വച്ച ആ താലിമാല നിനക്ക് എടുത്തു തരാമായിരുന്നില്ലേ...
അതും തികയാതെ വന്നപ്പോൾ ഉളുക്കിയ കാലുമായി അഞ്ചു കിലോമീറ്റർ ദിവസവും നടന്ന് വയലിൽ ചുട്ടു പൊള്ളുന്ന ചൂടിൽ ചോര വറ്റിക്കുകയും, അതെ ക്ഷീണത്തിൽ രാത്രി വീട്ടിൽ ഉറക്കമില്ലാതെ തയ്യൽ മെഷീൻ ചവിട്ടിയും നിന്നെ ഇ പ്രവാസലോകത്തേക്ക് എത്തിച്ചപ്പോൾ അതിലും വലിയ സ്നേഹം നീ ഈ ബാറുകളിൽ കണ്ടെത്തിയോ?
ലീവിന് നാട്ടിലേക്ക് വരുമ്പോൾ, സുഹ്ർത്തുക്കൾക്ക്‌ വിലകൂടിയ മദ്യം വാങ്ങി ബാഗിൽ വെയ്ക്കുമ്പോഴും ഇതെന്റെ അമ്മയ്ക്ക് എന്ന് പറഞ്ഞു നിനക്ക് എന്തെങ്കിലും ഒക്കെ വാങ്ങി, നിന്റെ അമ്മ ഒന്നും പ്രതീക്ഷിച്ചിട്ടല്ല, ഒരു കപട സ്നേഹമെങ്കിലും കാണിച്ചുകൂടായിരുന്നോ..
തിരിച്ചു പോരുമ്പോൾ കഷ്ടപെട്ട് ഉണ്ടാക്കിയ പലഹാരങ്ങൾ മുഴുവൻ നീ ബാഗിൽ വയ്ക്കുമ്പോഴും, മാഹിയിലെ ബാറുകളിൽ ആരൊക്കെയോ അതും കാത്ത് നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു അല്ലെ... "
പക്ഷെ യാദ്രശ്ചികം എന്ന് പറയട്ടെ.. അമ്മ ശ്വാസംമുട്ടലിനോട് മല്ലടിച്ച് അവസാന ശ്വാസം വലിക്കുമ്പോൾ, അവനവിടെ ഒരു മുഴു ബോട്ടിൽ മദ്യം തീർത്ത് ഏതോ ഡാൻസ് ബാറിൽ തന്നോടുതന്നെ മല്ലടിക്കുകയായിരുന്നു.
അമ്മ മരിച്ചത് പോലും അവൻ അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല.. സ്നേഹം കൊണ്ട് അമ്മയെ തോല്പ്പിക്കാൻ ആവില്ലെന്ന് അവസാന ശ്വാസം മുകളിലോട്ടെടുക്കൊമ്പോൾ അവനു മനസ്സിലായി കാണണം അതുകൊണ്ടായിരിക്കാം അവൻ ചിരിച്ചത്, പെയ്തൊഴിഞ്ഞ മഴപോലെ !
തൊട്ടടുത്ത്‌ നിന്നും ഇതൊക്കെ നോക്കി കാണുമ്പോൾ എൻറെ തലയിൽ ഞാൻ കയറ്റിവെച്ച ലഹരി മുഴുവൻ ഇറങ്ങി കഴിഞ്ഞിരുന്നു. കയ്യും കാലുമൊക്കെ ഒരു പോലെ വിറയ്ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു, അമ്മയെ ഒരു നിമിഷമെങ്കിലും ഞാൻ മനസ്സിൽ ഓർത്തത്‌ കൊണ്ടാവണം ഇതൊക്കെ കണ്ട് ഞാൻ കരഞ്ഞു പോയത്.
എനിക്ക് സമയം വയ്കിയിട്ടില്ല, എൻറെ അമ്മയുടെ അടുത്ത് കുറച്ചു സമയം ഇരിക്കണം, ചെയ്തു പോയ തെറ്റുകൾക്കൊക്കെ ആ കയ് പിടിച്ച മാപ്പ് പറയണം.
എന്നെ ഞാനാക്കിയ ഒരുപാട് മനുഷ്യ ജീവനുകൾ അവിടെ എന്നിൽ നിന്നും ഒന്നും പ്രതീക്ഷിക്കാതെ കഷ്ട പെടുമ്പോൾ, പണം അല്ല വലുത് എന്ന് ഞാൻ തിരിച്ചറിയേണ്ടിയിരിക്കുന്നു.
അമ്മെ മാപ്പ്, പനതിനായുള്ള നെട്ടോട്ടത്തിനിടയിൽ ലഹരി തലയ്ക്കു പിടിച്ചപ്പോൾ ഞാൻ മറന്നു പലതും. മാപ്പ്.
No comments:
Post a Comment
വായിച്ചതിനു നന്ട്രി